O książce: 2013 / Fiodor Iwanowicz Chaliapin to człowiek o niesamowitym, wyjątkowym przeznaczeniu. Biedne, wręcz pozbawione środków do życia dzieciństwo w chłopskiej rodzinie i triumfalny sukces po pierwszych przedstawieniach. Chaliapin śpiewał na scenach wszystkich znanych teatrów świata, był oklaskiwany przez cesarzy i królów. Gazety publikowały o nim wiele artykułów, z których wiele było absurdalnymi plotkami na temat „kolejnego skandalu z Chaliapinem”. Być może to skłoniło go do szczerej i zgodnej z prawdą rozmowy o swoim życiu. Wspomnienia Chaliapina są fascynujące od pierwszych stron. Był naprawdę „człowiekiem pokoju”. Lenin i Trocki, Gorki i Tołstoj, Repin i Serow, H.G. Wells i Bernard Shaw, Enrico Caruso i Charlie Chaplin... Chaliapin wspomina swoje spotkania z nimi i wieloma innymi znanymi osobistościami tamtych lat kpiąco i delikatnie, ironicznie i ciepło. To nie są tylko wspomnienia jednej osoby, to pamiętnik całej epoki, w którym znajdują się najciekawsze z książek „Karty z mojego życia” oraz „Maska i dusza”».